Bestemming(en)
Alentejo
Prijs
Op aanvraag
Alentejo (spreek uit als “Alètèsjoe”) is een minder gekende streek in zuid-centraal Portugal. Het ligt boven de bekendere Algarve, grenst aan de regio Lissabon en strekt zich breed uit van de Atlantische oceaan tot Spanje. Zoals steeds zijn we benieuwd en trekken we op verkenning.
We kiezen voor een beleefreis; vlucht op Lissabon, huurwagen oppikken en meteen 200 km naar het oosten. We logeren 3 nachten in de omgeving van Monforte en 5 nachten in Monsaraz. We bezoeken gedurende een week verschillende dorpjes, kiezen enkele interessante excursies, en nemen de regio volledig in ons op. Dit is hoe wij Alentejo ervaren hebben, in 4 trefwoorden.
Fantastische, glooiende landschappen. Weidse vergezichten. Duizenden olijfbomen onder een stralende zon. Wij zien dit landschap in de herfst, met vele tinten van bruin en groen, bezaaid met witte dorpjes.
In de lente liggen de heuvels en weilanden bedolven onder een deken van kleurrijke bloemen. Het is er gewoon prachtig in elk seizoen.
Ook hoog in de lucht is een machtig schouwspel te zien: een verbluffende sterrenhemel. We nemen deel aan een workshop “stargazing” bij het “Observatório do Lago Alqueva“, waar enthousiaste medewerkers ons aan de hand van boeiende verhalen naar de sterren leren kijken. Moeilijk om zelf foto’s te nemen van dit spektakel, maar kijk alvast HIER eens.
“Onthaasten” is in Alentejo een overbodig begrip. Het leven gaat er sowieso trager, op het ritme van de dag, de natuur en de seizoenen. In elk dorp, op een bank in de schaduw van de kerk of een boom, zitten oudere mannen gezellig bij elkaar. Er wordt weinig gesproken. Er is weinig verkeer, weinig drukte. De uitgestrektheid van de natuur draagt uiteaard bij tot dit gevoel van rust en kalmte, maar ook de dunne bevolkingsdichtheid (29 inwoners per km² – in Vlaanderen is dat 462 !).
De lokale bevolking is discreet en vriendelijk. Op hun lokale producten (vooral olijven, wijn en vlees, maar ook aardewerk en kurk) zijn ze ontzettend fier. In de hotels wordt er gemakkelijk in het Engels gecommuniceerd, maar op het platteland gaat het soms makkelijker in het Frans.
Vrijwel elk dorpje in de nabijheid van de Spaanse grens heeft een middeleeuwse vesting en een kerk. Vaak heb je wel heel wat hoogtemeters te overbruggen, maar dat wordt dan weer beloond met schitterende vergezichten.
Deze dorpjes hebben we bezocht:
Het historische centrum van Évora is door de Unesco erkend als Werelderfgoed. Er valt dan ook heel wat te zien in dit gezellig stadje. Het bewaart een mix van verschillende tijdperken, te beginnen met de overblijfselen van een Romeinse tempel uit de eerste eeuw, de imposante kathedraal, de Igreja de São Francisco en de bizarre Capela dos Ossos, die gebouwd werd met zowat 5000 beenderen en schedels van monniken. Bij de ingang word je verwelkomd met deze lugubere tekst: “Nos ossos que aqui estamos pelos vosso esperamos“ (“onze botten die hier zijn, wachten op die van u”).
De stuwdam nabij het dorpje Alqueva en op de rivier Guadiana creëert één van de grootste kunstmatige meren van Europa. Om dit project mogelijk te maken werd het dorpje Luz letterlijk verplaatst. Het meer is zowat 250 km² groot en is bezaaid met eilandjes.
Wil je meer zien van de fantastische regio Monsaraz/Alqueva, kijk dan even hier.
Als uitsmijter nog dit: In deze regio van Alentejo zijn er verschillende archeologische vondsten gedaan. In het domein São Lourenço do Barrocal nabij Monsaraz, staat er een 7 meter hoge monoliet die op het eerste zicht niet veel te vertellen heeft. Tot je een privé wandeling meemaakt met archeoloog Manuel Calado, professor aan de universiteit van Lissabon. Plots beginnen alle stenen een verhaal te hebben. Een aanrader.
Isabelle & Marc
2019
